طاهره زینالی/ مدیرمسئول>>

روزهای آخر سال برای همه ما که بر اساس سنتی مالوف، نوروز را به جشن می‌نشینیم و سال نو را انتظار می‌کشیم، روزهای عجله‌ای است. عجله برای به پایان رساندن کارهای نیمه‌تمام سالی که در حال رفتن است و انتظار برای رسیدن بهارِ سالی که قرار است با ساز و دهل تحویل شود.
لابه‌لای این روزهای بیقراری جسم و ذهن، مروری کوتاه طبق سنت همیشگی ویژه‌نامه‌های نوروزی بر سالی که گذشت، شاید خالی از لطف نباشد.
قدیم‌ها می‌گفتیم: «حال ما خوب است اما تو باور مکن»؛ امروز اما از آن مرحله هم عبور کرده و به صراحت می‌گوییم حالمان خوش نیست.
کشور و به تبع آن آذربایجان‌غربی مهمترین رویداد سیاسی که به خود دید، معرفی رئیس جمهور پزشکیان و رحمانی به عنوان استاندار بود. در این رهگذر واکنش‌های فراوان نسبت به اوضاع خراب اقتصادی استان و اعتراف همگان به ناکارآمدی سیاستها و برنامه‌های اجرا شده و در حال اجرا اگر چه خوشایند بود اما صادقانه عرض کنم که ما برای مبارزه با این شرایط نیازمند یک خانه‌تکانی ذهنی هستیم. این مبارزه لزوم نوسازی در شیوه حکمرانی را به ما گوشزد می‌کند. گفتار درمانی علاج کار نیست!
در سالی که گذشت همت ما بر آن بود که آوای آزاد شما باشیم. دغدغه‌های شما را منعکس کنیم اما چه کنیم که افکار بی‌اثر در توسعه بین مدیران جا خوش کرده و کوتاه بیا هم نیست.
اگر چه نوروز آنگاه خجسته خواهد شد که ما از بند برخی توهمات در سیاست‌ها رسته باشیم، اما خانه‌تکانی ذهنی، نوسازی شیوه حکمرانی، توهمات و … واژگان کم‌هزینه‌ای نبودند و پیش از این گویندگان و نویسندگانش به «سیاه‌نمایی»، «تضعیف روحیه ملی»و «تردید در باورهای غیرقابل تشکیک»متهم می‌شدند.
از ابعاد پنهانِ کم‌کاری مدیران سابق و فعلی خبر ندارم اما واقفم به این امر که برای توسعه‌مندی این استان باید فکرها تغییر یابد. با افکار زنگ زده قدیمی، نمی‌توان منشا توسعه بود.
باید بپذیریم روزگار خوبی را نمی‌گذرانیم، اگر نگاهی به گله و شکایت‌های پیرامونمان بیندازیم، این همه زباله در خیابان و دریا و بیابان را شب‌ها که ما خواب هستیم، ترامپ می‌آورد و میریزد؟ این همه قتل عام جادهای نتیجه مداخله اسرائیل است؟ این تلاطم بازار و بی‌نظمی اقتصادی و دلال مسلکی کار عربستان است؟ آن آقایی که دیروز در خیابان پیش چشم همگان بطری شیشه‌ای دلستر را از ماشین بیرون پرت کرد و هزار تکه شد و نزدیک بود سرنشینان چند خودرو را به کُشتن بدهد، داماد صدام بود؟نخست وزیر انگلیس هر سال، نوروز می‌آید و برای یک جوجه کباب و یک چای آتشی هکتارها جنگل چند هزارساله را در دام آتش گرفتار می‌کند؟
باور کنیم باید تعارف و تحسین‌های اغراق‌آمیز را کنار بگذاریم و بپذیریم ما جماعتی هستیم که در مقابل دانستن، جانانه مقاومت می‌کنیم. تلاش کنیم در این دسته قرار نگیریم.
توسعه را رضا رحمانی کادو پیچ نکرده‌است.
با سیاست‌های سرمایه‌گریزِ ما، بروکراسی وحشتناک اداری و از همه مهمتر نبود باور واقعی به این که محروم هستیم، نمی توان رشد کرد. پیشرفت بیش از عمل به باور نیاز دارد.
سال ۱۴۰۳ همه سعی خود را بکار بستیم تا آوای آزاد شما باشیم؛ صدایی رسا از تبعیض و ناعدالتی، از مدیران کم‌کار، صدای نیازمندان و منتقد جدی رویه‌های غلط!
آذربایجان‌غربی در سال ۱۴۰۴ بر جذب سرمایه‌گذاری تمرکز دارد. پاشنه آشیل توسعه استان، بی توجهی به بحث سرمایه‌گذاری است. سرمایه‌های اجتماعی هم البته حال و روز خوشی ندارند. باید برای تغییر باورهای کهنه در سال جدید تلاش کنیم.