شادی، کودک گمشده خانواده های کم جمعیت

بهرنگ منتخبی>>‌ تابستون که از راه می رسید، آقاجون قبل از همه چیز تاب ما بچه ها رو روبه راه می کرد. درخت توت وسط حیاط با اون شاخ و برگهای پهن و سایه خنکش بهترین جا واسه تاب بازی من و داداشام بود. بعضی روزها اونقدر سرگرم بازی می شدیم و اونقدر جیغ و داد می کردیم که اصلا صدای قار و قور شکممون و صدای مادر رو که واسه ناشتایی صدامون می کرد رو هم نمیشنیدیم.

بعد تاب بازی نوبت توپ بازی می شد.البته از اونجایی که من به عنوان تک دختر خونه نمی تونستم پا به پای 4 تا داداشام بدوئم و فوتبال کنم، اکثر وقتها تماشاگر می شدم. گاهی هم می رفتم کمک دست مادر که هم رادیو گوش می کرد ، هم ظرف میشست و هم ناهار ظهر رو بار می ذاشت.
از بازار تا خونه کلی راه بود واسه همین آقاجون ناهار رو خونه نمیومد. عوضش آقا مرتضی ، شاگردش رو می فرستاد دم خونه تا قابلمه دستمال پیچ شده غذا رو بگیره و به قول خودش جلدی برگرده دم دکون. بعد رفتن آقا مرتضی نوبت ناهار ما بچه ها بود که خسته و تشنه از بازی بشینیم سر سفره و دستپخت خوش مزه مادر رو بخوریم. و این دسته جمعی غذا خوردن چقدر لذت بخش بود.
بعد ناهار نوبت یه چرت کوچولو بود بعدش تماشای کارتون. از واتو واتو بگیر تا موش و گربه و پلنگ و صورتی. البته ما فقط شنیده بودیم صورتیه. چون تلویزیون ما سیاه سفید بود.

با بلند شدن صدای اذون از گلدسته های مسجد محل، کلید هم تو قفل در می چرخید و آقاجون با یه هندونه بزرگ تو بغلش وارد حیاط می شد و یک راست می رفت سمت حوض تا هم هندونه رو بندازه تو آب و هم وضو بگیره. اومدن آقاجون برای ما بچه ها مثل اومدن عید شیرین بود.

هی! واقعا یادش بخیر.اینها تنها یه گوشه از خاطرات شیرین خونواده پر جمعیت ما بود. بله! خونواده پر جمعیت. چیزی که کمتر اثری از اون در جامعه امروز دیده میشه. زوجهای جوون امروزی متاسفانه ترجیح می دن یا بچه دار نشن و یا تنها یک فرزند داشته باشند. دلیل این انتخاب ها هرچی هم باشه باید بگم که این چنین زوجهایی از عواقب انتخاب خود غافل هستند. به گفته محققان کودکانی که تنها فرزند خانواده هستند ممکنه با مواردی نظیر استرس و اظطراب ، منزوی شدن، بلوغ جنسی زود رس، عدم ارتباط سازی صحیح وافسردگی مواجه بشن . همچنین نداشتن فرزند هم معایب خاص خودش رو داره. زوجهایی که از بچه دار شدن اجتناب می کنند باید بدونن در دوران کهنسالی هیچ یا و یاوری ندارن، هیچ پاسخی برای غریزه مادری و پدری ندادن و یک زندگی یکنواخت رو در بهترین دوران زندگی خودشون تجربه خواهند کرد.