ویلا باغ به مثابه مسئله ای سیاسی
امروزه با رشد شهرنشینی و مدرنیزاسیون، فراغت به عنوان یک نیاز در زندگی مردم ظهور کرده است. موضوع اوقات فراغت و شیوه گذران آن، سبک زندگی مردم را دچار دگرگونی کرده است. حکومت ها متولی برنامه ریزی و سیاستگذاری برای این نیاز شده اند و این نیاز زمینه را برای ظهور مشاغل و صنایع جدید فراهم کرده است. در این راستا موضوعی که قابل چشم پوشی نیست این است که اوقات فراغت بسیار متاثر از شرایط و زمینه های فرهنگی است.
در ارومیه فرهنگ و شرایط طبیعی از طرفی و از طرفی دیگر ناتوانی دولت مردان و مسئولان برای برنامه ریزی در بخش فراغت، سبب شده مردم این شهر خود به فکر برنامه ریزی برای گذران اوقات فراغت باشند. در این راستا کسانی که توانایی مالی داشته اند درحاشیه شهر و روستاهای اطراف شهر با خرید زمین های کشاورزی (در مساحت های کوچک) اقدام به ساخت خانه های ویلایی یا به اصطلاح ویلا باغ کرده اند تا اوقات فراغت خود را در آن سپری کنند.
ویلا باغ ها امروزه نه تنها در ارومیه بلکه در شهرها و استانهای دیگر هم رو به گسترش هستند و ضمن اینکه بر شاخص های طبقات اقتصادی و اجتماعی تاثیرگذار بوده اند، مناسبات اجتماعی مردم را هم دگرگون کرده اند و در کنار مزایای مثبت، تاثیرهای مخربی بر کشاورزی و اقتصاد منطقه دارند.
بنابراین کارکردهای اجتماعی ویلا باغ از کارکردهای آقتصادی آن پیشی گرفته است. اما اخیرآ قوه قضائیه اقدام به تخریب ویلا باغ هایی کرده است که مجوز ندارند و غیرقانونی ساخته شده اند. این مسئله با اظهارنظرها و دخالت شخصیت های سیاسی شهر پیچیده تر شده است و شاهد تبدیل شدن ویلا باغ به یک مسئله سیاسی هستیم.
واقعیت این است که عدم برنامه ریزی برای گذران اوقات فراغت شهروندان از سوی حکومت منجر به شکل ها و شیوه های نادرست گذران اوقات فراغت می شود و ایجاد ویلا باغ ها به صورت غیرمجاز پیش از آنکه نشان از تخلف شهروندان باشد، به واسطه ضعف عملکرد مسئولان برای برنامه ریزی و عدم ایجاد فضاهای فراغتی مناسب می باشد. در واقع تصمیم گیری برای گذران اوقات فراغت اگر به فرد و یا جامعه واگذار شود، شاهد بی هنجاری متعدد در این حوزه خواهیم بود و سیاسی شدن ویلا باغ ها در ارومیه می تواند ادامه ی همین رویه غلط و نادرست باشد.
ویژگی جوامع توسعه نیافته این است که مردان سیاست با ابزارهای اجتماعی و فرهنگی سعی می کنند بازی سیاسی انجام دهند. آنها چون قواعد بازی در عرصه سیاست را بلد نیستند و یا جامعه ان را برنمی تابد دست به دامن ابزارهای اجتماعی و فرهنگی می شوند. این در قضیه ی ویلا باغ های ارومیه هم مصداق دارد. نمایندگان به جای تدوین و تصویب قوانینی جهت اصلاح رویه های غلط ویلا باغ سازی، با اظهارنظرهای سیاسی و نامه نگاری های تبلیغاتی اقدام به مخالفت با اجرای قوانین می کنند. این اقدامات بیش از آنکه گامی برای حل مسئله¬ی ویلا باغ ها باشد، تبلیغاتی برای انتخابات پیش رو است. معلوم نیست حمایت نمایندگان و سایر سیاست مردان شهر از یک رویه غلط فضاسازی های ناهنجار برای گذران اوقات فراغت در راستای کدام منافع عمومی شهروندان است.
مسئولان این شهر توان برنامه ریزی و تغییر ذائقه های فراغتی مردم را ندارند، آنها منافع عده ای خاص را به منافع عمومی این شهر ترجیح می دهند. یقینا اگر خلاف این موضوع بود در بین انبوهی از مشکلات عمومی این شهر سراغ مسئله ای به نام ویلا باغ نمی رفتند. البته نه اینکه فضا سازی و نحوه گذران اوقات فراغت مهم نباشد، بلکه بر اساس اصول و قواعدی خاص باید به این موضوع ورود پیدا کنند.
در نهایت می توان گفت، شهر ارومیه به شدت از نبود فضاهای فراغتی رنج می برد. حانه باغ های غیرمجاز و ولع سیری ناپذیر مردم برای ساخت ویلا باغ نشان از فقدان این فضاها است. ویلا باغ ها پیامدهای منفی متعدد اجتماعی، اقتصادی و اخیرا سیاسی زیادی دارند. ورود سیاست مردان به حوزه تخریب ویلا باغ ها بیشتر در راستای منافع سیاسی آنهاست. چرا که معلوم نیست تخریب قانونی چند باب ویلا باغ در تضاد با کدام منافع اکثریت شهروندان است. شایسته است نمایندگان مردم به فکر تصویب قوانین و ظوابطی باشند که در ایجاد فضاهای فراغتی، علاوه بر تامین رفاه و آسایش بیشتر شهروندان، نقش موثری در حفاظت محیط و توسعه پایدار این منطقه را مدنظر داشته باشند.