طرح رتبه‌بندی معلمان که پس از نزدیک به ۱۵سال بالاخره در دولت‌ قبلی تصویب و با روی کارآمدن دولت جدید به مرحله اجرا رسید این روزها داد همه فرهنگیان را دراورده است.

اجرای ناقص رتبه بندی، تعیین فله ای رتبه ها، عدم پرداخت به موقع، تورم افسارگسیخته که عملا افزایش مالی رتبه بندی را بی اثر کرد و نیز معوقات و مطالبات مانده از نیمه دوم سال ۱۴۰۰ عمده ترین دلایلی هستند که فرهنگیان برای عدم رضایت خود از اجرای این طرح عنوان می کنند.

طرحی که دو قربانی هم از کابینه دولت گرفت و پس از رسوایی پرداخت حقوق معلمان (آن هم بصورت ناقص) چندساعت قبل از سال تحویل منجر به عزل و کناره‌گیری افراد شاخص و مهم دولت همچون وزیر آموزش و پرورش و رئیس سازمان برنامه و بودجه شد.

رتبه بندی که قرار بود شأن و منزلت معلمان را ارتقا دهد آنچنان حیثیت این قشر را بر باد داد که حتی صدای اعتراض رئیس جمهور و نمایندگان مجلس شورای اسلامی را هم درآورد.

اجرای رتبه بندی معلمان به علت تعداد زیاد افراد مشمول وتعدد شاخص‌های ارزیابی کاری سخت، زمانبر و همراه با خطاهای سیستمی و انسانی بوده که برای نمونه می‌توان به فاقد رتبه شدن تعداد زیادی از معلمان با سابقه و در مواردی عدم امتیاز دهی به مدارک بارگزاری شده اشاره کرد.

از سویی بسیاری از ملاکها و معیارهای تعیین شده فعلی همچون تالیف کتاب و مقاله نقشی در ارتقای توانمندی های تعلیمی و ترتبیتی معلمان ندارد چرا که وظیفه اساسی یک معلم انتقال دانش است و نه تولید آن زیرا تولید دانش کار دانشمندان و پژوهشگران است.

در بخش ملاک ها و معیارهای مندرج در بخش شایستگی های عمومی؛ از آنجایی که ارزیابی‌ و ‌امتیازدهی‌ها از سوی سایر استان‌‌ها بود به درستی سنجش و ارزیابی نشده‌است خصوصا در بحث باور به ارزشهای اسلامی،‌ملی و انقلابی و یا داشتن روحیه جهادی و رعایت اخلاق اسلامی!

رتبه پایین معلمان باسابقه نسبت به نومعلمان که گاها همین نومعلمان چندین سال قبل، دانش آموز معلمان مذکور بوده اند از دیگر موارد مورد نقد در نحوه ارزیابی فرهنگیان است.

با این اوصاف طرح رتبه‌بندی معلمان هرچند در راستای افزایش منزلت اجتماعی معلم تصویب و اجرا شد و می‌شود اما در ابتدای کار با مشکلات مواجه شده است که در زمان اندک چند ماهه نمی توان درک درستی از عاقبت و نتیجه دهی مثبت آن داشت چرا که هنوز نتوانسته خواسته های حداقل معلمان را برآورده سازد.

متاسفانه این طرح با وجود ایرادات و عدم جلب رضایت فرهنگیان آنچنان در رسانه‌ها به ویژه از بعد مادی، کاری بزرگ در حق معلمان جلوه داده شد، که در عمل چنین نبود و مصداق عینی ضرب المثل «آش نخورده و دهن سوخته» شد.

امید است حال که سرپرست جدیدی برای وزارت عریض و طویل آموزش و پرورش تعیین شده، بتواند با درایت و همفکری و عاقبت نگری با معلمان و کارشناسان زبده و کاربلد،‌ خطاها و کاستی های این طرح را بصورت اساسی مورد بازنگری قرار دهد تا بتواند قدمی هر چند کوچکی در جهت رضایت و حفظ شان جامعه معلمان بردارد.