یکسال از فعالیت « آوای آزاد» گذشت. یکسال همراه شما نفس کشیده، اندوه و شادی را زیسته، فراز و نشیب‌های زیادی را طی کرده و هنوز، امیدوار، نگاهی به آینده دارد.
«آوای آزاد» پنجره‌ای است برای مردم. پنجره‌ای که با همت و تلاش تعدادی از دغدغه‌مندان باز شده و باز نگه داشته می‌شود.

آوای آزاد بر همان عهدی که بسته، برقرار است و امروز با سبک و سیاق جدید مورد رضایت مخاطبین بوده است.
حتی که حالا ترجیح می‌دهند خبرها را در فضای مجازی مرور کنند مفتخریم خیلی‌ها پیگیر «آوای آزاد» هستند. نه فقط کسانی که در این نشریه کار می‌کنند؛ خیلی‌ها؛ مصاحبه شوندگان، روزنامه فروشان، مخاطبان، کسانی که تیترهای صفحه اول نشریه را در فضای مجازی در شریک آوای آزاد همان آنایول و حتی جلوی کیوسک خوانده‌اند، کسانی که متنی فرستاده‌اند و در نشریه چاپ شده، کسانی که مشتری پروپاقرص نقدهای آوای آزاد به راهبردهای دولتی برای تامین معیشت مردم هستند.
مردم خط قرمز ماست. در این یکسال سختی زیاد دیدیم. اذیت ها شدیم. تهدید و توهین! اما شوق نوشتن برای شما و آزاد اندیشی اجازه نداد تسلیم شویم.
قرارمان نقد منصفانه بود. نوشتن از دغدغه های شما از محیط زیست گرفته تا معیشت و اشتغال. از ورزش گرفته تا فرهنگ و اجتماع! معتقدیم رهرو آن است که آهسته و پیوسته رود و اینکه شتاب زیاد در کار و نتیجه‌گیری، احتمال اشتباه را افزایش می‌دهد چون همیشه که همه ابعاد یک اتفاق از همان ابتدا روشن نیست. شتاب «به اندازه» و آرامش برای رصد جوانب هر اتفاقی، چیزی شبیه خصوصیات آوای آزاد است.

این، حال و هوای خوبی برای هر رسانه به نظر می‌رسد – فارغ از سن و سالش – که هم شور و جسارت و جست‌و‌جوگری را داشته باشد و هم طمأنینه برای ارزیابی و شفاف دیدن اتفاقات و موضوع‌ها را.
برای ما مردم، مهم‌ترین‌اند. زحمت زیادی برای راه‌اندازی و ادامه کار کشیده شده است. زحمت زیادی برای انتشار هر شماره آوای آزاد کشیده می‌شود اغلب با کمترین درآمد و امکانات. فقط به این علت که برای تیم آوای آزاد، مردم مهمترین هستند.
قدم به قدم، از انتخاب تیتر برای هر شماره گرفته تا شکل‌گیری تیم تحریریه، همه آنچه بر این رسانه گذشته عمرمان بود که گذشت و آنچه باقی مانده، خاطراتی است که می‌توانیم از آن روزها یاد کنیم.
امسال را با همه فراز و نشیب‌هایی که بود پشت سر گذاشتیم. خوشحالیم که برای شما می نویسیم و توسعه استان عزیزمان آذربایجان غربی اولویت ماست.
بابت سعه صدر همه کسانی که از آنها انتقاد کردیم و خم به ابرو نیاوردند، تشکر می کنیم و البته عهد می بندیم در سال جدید قویتر، پخته‌تر و جسورتر برای شما بنویسیم تا بتوانیم باهم طعم شیرین رفاه، آبادانی و پیشرفت را تجربه کنیم.
از همان ابتدا با علم به سختی این راه، قدم در این مسیر گذاشته‌ایم و هنوز هم می‌دانیم که راه سختی در پیش است…